رواية سيدرا
المحتويات
لو انتى عامله على مروه وماما متخفيش انا جمبك ومش هسمح لحد يقولك كلمه ولا تجرحك وانتى وراحتك لو
حابه اجيب ليكى الاكل هنا اجبلك
مليكه مسكت ايد فهد وقالت لا هنزل معاك تحت
فهد بص على ايد مليكه اللى ماسكه ايده
فى شقة اسر
فايزه يا ابنى امك مش سهله وانا خاېفه على بنتى منها
اسر مټخافيش يا مرات عمى انا اقدر احميها من اى حد بس وافقى بالله عليكى
اسر ها يا مرات عمى قولتى ايه
فايزه هقول ايه ماشى يا اسر موافقه بس لو بنتى حد جرحها بكلمه مش هلوم على حد غيرك انت
اسر بفرحه لالالا متخفيش يا مرات عمى مها فى عنيه وبص لمها وغمز ليها
مها كانت فرحانه واتكسفت من غمزت اسر
فايزه شوف ايه ظروفك وهتبقى جاهز على امته علشان افضى ليك الشقه
فايزه الشقه اللى احنا قعدين فيها مش انتو هتتجوزو فيها
اسر لا يا مرات عمى انا استحاله اطلعك من الشقه دى وانا من بكره هنزل ادور على شقه وهشتريها وهجهزها من كل حاجه وان شاءالله على اخر الشهر نتجوز
فايزه ايه اللى انت بتقوله ده يا اسر اخر الشهر ايه احنا لسه مش جاهزين اصبر علينا شويه
فايزه لا طبعآ انا بنت لازم اجهزها من كل حاجه هى مش اقل من البنات
اسر ليه بتقولى كده هو انا غريب ده انا ابن عمها وفى مقام ابنك وبعدين ما مليكه اتجوزت فهد وفهد اخدها كده واسمه غريب
فايزه يا ابنى مليكه وفهد كانت جوزتهم ليها ظروف خاصه لكن انتو تختلفو
اسر بفرحه بجد يا مرات عمى وافقتى على اخر الشهر
فايزه ايوه يا ابنى ربنا يسعدكم ويجعل ايامكم كلها حب وسعاده وهنا
عن اذنك هدخل انا ومى اوضتها و اشوف ايه رايها فى العريس
اسر ماشى يا مرات عمى براحتك
ودخلت فايزه هى ومى فى اوضتها
مها بكسوف الله يبارك فيك
اسر خلاص كلها اسبوعين وتبقى مراتى وبتاعتى انا
مها احم ا ا ان شاءالله
اسر بتبقى قمر وانتى مكسوفه وخدودك حمرا
مها ا ا اسر بس بقى
اسر حاضر انا هسكت دلوقتى بس ربنا معاكى كمان اسبوعين من اللى هيحصل فيكى
مها اټصدمت من كلام اسر وبصت ليه وقالت اسر على فكره حرام الكلام اللى بتقوله ده انا لسه مش مراتك يعنى محرم عليا فبلاش الطريقه دى معايه
اسر انتى زعلتى مش قصدى والله انا كنت بهزار معاكى حقك عليا متزعليش
مها انا مزعلتش بس عايزه نبدء حياتنا بطاعة الله مش نغضب الله علشان يبارك لينا فى حياتنا ويجعل لينا ذريه صالحه
اسر حاضر يا ستى ربنا يبارك ليا فيكى
فى فيلا فريد المنشاوى
فى اوضت عدى
لبست مروه هدومها وقعدت
مسكت تليفون مليكه فى ايديها
مروه اظاهر كده ان ده وقتك ماشى يا مليكه انا هعرفك مين مروه لو مكنتش اخلى فهد يرميكى رميت الكلاب فى الشارع مبقاش انا وحطته فى جيب البنطلون بتاعها وخرجت من الاوضه وشافت مليكه ماسكه ايد فهد اتغاظت اكتر نزلت من على السلم وبصت لمليكه بتوعد وقرف
سهير انتى خارجه ولا ايه يا مروه
مروه ايوه يا طنط هروح مشوار وجايه بسرعه
سهير طب اقعدى كلى الاول
مروه لا يا طنط مليش نفس عن اذنك
ومشيت مروه وسهير بصت بقرف لمليكه وقالت
سهير بقرف مالك مكلبشه فيه كده ليه خاېفه يهرب منك ولا مش مصدقه نفسك انك اتجوزتى واحد زى ابنى
مليكه مسكت دموعها بالعافيه ولسه هتبعد عن فهد
فهد مسك ايد مليكه ومنعها انها تبعد عنه وقال محدش ليه دعوه والصراحه انا اللى مش مصدق نفسى ان اتجوزت واحده زى مليكه ربنا يخليها ليا ولو فضلتى تجرحى مليكه بكلامك انا هخدها وارجع تانى الشقه وشدها ومشى وقعد على السفره وقعد مليكه جمبه وقرب على ودنها وقال
فهد مليكه حقك عليا انا ولو مضيقه تعالى نرجع الشقه
مليكه لا خالص خلينا هنا علشان بابا فريد ومهما طنط تعمل فيا او تقول برضه امك وزى امى ومقدرش ارد عليها ولا اجرحها بكلمه ولازم استحملها
فهد بأعجاب كل يوم بتكبرى فى نظرى اكتر من اللى قبله
فريد ماما انتى رايحه فين
ناديه هروح مشوار وجايه بسرعه
فريد طب استنى اروح معاكى
ناديه لالا خليك انت وانا هاخد السواق
فهد طب انتى رايحه فين يا نانا
ناديه بعصبيه رايحه مشوار
متابعة القراءة
